به نام خدا
سلام دوست من
امیدوارم حال خوبی داشته باشی.قصد دارم کمی از گذشته با تو صحبت کنم.می دانم همیشه
درخلوت خود خاطرات خوب گذشته را مرور میکنی و به یاد آن همسایه ی مهربان که یادش
همیشه سبز باد اشک درچشمانت جمع می شود.توهیچ وقت خوبی ها را از یاد نمی بری واین
ویژگی مهمی است.و اما روی سخنم با تو این است که به توانایی هایت ایمان داشته باش وهرگز
خودت را با کسی مقایسه نکن.خداوند انسان ها را متفاوت خلق کرده و زیبایی درهمین تفاوتها
نهفته است.خودت را دوست بدار و بدان که موجود ارزشمندی هستی.سعی کن درزندگی هدف
مشخصی داشته باشی وهمان مسیر را طی کنی ومدام از این شاخه به آن شاخه نپری.می دانم
که به هنرهای زیادی علاقه داری و همین موضوع تو را کمی سردرگم کرده است.ببین آیا
توانایی رسیدگی به همه را داری یا خیروآن موقع تصمیم درست را بگیر.از تمام لحظات
زندگی آن طور که مایل هستی لذت ببر.عبادت کن.خواندن قرآن جز برنامه هایت باشد.
مطالعه ی کتاب های مورد علاقه،شعرگفتن،نوشتن داستان کوتاه و...راستی توهیچ وقت
انشایت خوب نبود.خودت هم سخت متعجبی از اینکه چطور شد قلم به دست گرفتی و شروع
به نوشتن کردی.یادت هست آرزو کردی که ای کاش می توانستی احساساتت را در قالب
شعربرصفحه ی کاغذ جاری کنی وهمان هم شد.خدا دردفترجداگانه ای آرزوهای بندگانش
را یادداشت می کند و به زیبایی به آنها پاسخ می دهد.
و کلام آخراینکه هرصبح که از خواب برمی خیزی به خاطر داشته هایت شکرگذارباش.
به آینده فکر کن،ولی نه آن قدر که از زمان حال غافل شوی.ازاشتباهات گذشته پند بگیر.
نگاهت به زندگی و انسان ها همیشه زیبا باشد.حواست باشد که احساساتی بودن بیش از
حد کاری دستت ندهد.مراقب سلامتی ات باش.
با تشکرازنویسنده ی وبلاگ سکوت که آغازگر این چالش بودند.
