کوچه های آبی احساس
ادبی - هنری
کلمات کلیدی
بایگانی
- مرداد ۱۳۹۹ (۳)
- تیر ۱۳۹۹ (۷)
- خرداد ۱۳۹۹ (۴)
- فروردين ۱۳۹۹ (۳)
- اسفند ۱۳۹۸ (۳)
- بهمن ۱۳۹۸ (۶)
- دی ۱۳۹۸ (۵)
- آذر ۱۳۹۸ (۵)
- آبان ۱۳۹۸ (۶)
- مهر ۱۳۹۸ (۴)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
آخرین مطالب
-
۹۹/۰۵/۱۵آلزایمر
-
۹۹/۰۵/۰۸واژگان
-
۹۹/۰۵/۰۱تکه ای از ماه
-
۹۹/۰۴/۲۷آدم آهنی
-
۹۹/۰۴/۲۳سایبان زندگی
-
۹۹/۰۴/۱۷موزیک شماره 6
-
۹۹/۰۴/۱۲پیراهن غروب
-
۹۹/۰۴/۰۷پنج دقیقه زندگی
-
۹۹/۰۴/۰۴شکست عهد من
-
۹۹/۰۴/۰۱پادزهر
نویسندگان
- رضوان - ح (48)
آلزایمر
۱۵
مرداد۹۹
پاسخ:
سلام بر شما بزرگوار
سلام بر شما بزرگوار
سپاس از این همه لطف و مهربانی
ممنونم
همچنین
سلام بر شما
خوشحال از این که هستید
و همچنان به نوشتن و سرودن ادامه می دهید.
پاسخ:
سلام
سلام
متشکرم
سلام.. ممنون ازینکه وبلاگ منو دنبال میکنید و نظر ارسال کردید
پاسخ:
سلام
سلام
خوش آمدید
خواهش میکنم
آلزایمر نوعی فراموشی است
چه فراموشی موقت چه فراموشی دائمی .
وقتی دچار می شویم ، تقریبا همه چیز را فراموش میکنیم .
و وقتی همه چیز فراموش میشود ، یعنی همه چیز درون آن آلزایمر باقی می ماند و ما نمیتوانیم فراموش شده ها را از درون آن بیرون بکشیم . و آنها درون آن فراموشی ، خاطره محسوب می شوند .
نوشتۀ شما دقیقا همین منظور را تداعی و ترسیم .
من هم با اون چند خط نوشتۀ پیشین ، دنیای ترسیمی شما را در حقیقت به نوعی به تصویر کشیدم که اگر آدمی دچار فراموشی شود ، گاهی حتی این فراموشی در همۀ زمینه ها رخ میدهد . مثلا فراموشی جایگاه شخص در نزد خود . و همین باعث می شود ، از منظر و جایگاهی متمایز از شخصیت واقعی خود سخنی بگوید و یا عملی انجام دهد . که همین مورد دقیقا در همان « دنیایی » قرار میگیرد که شما فرمودید . یعنی دنیای خاطره ها در همان فراموشی یا به قول شما آلزایمر .
اینکه برداشت شما از اون چند خط نوشتۀ بنده ، بدون در نظر گرفتن ارتباط نوشتۀ بنده با موضوع مطروحۀ شما ، برداشتی شخصی بوده که منجر به چنین پاسخی شده ، این را باید در دو نقطه جستجو کنیم .
نقطۀ اول : یا شما به عمق نوشتۀ خودتان واقف نبودید
نقطۀ دوم : یا من خیلی واضح نتوانستم کلام شما را با تمثیل به تصویر بکشم .
در هر حال ، این آخرین نظر من در وبلاگ شما بود .
موفق و پاینده باشید .
سلام بانو جان
تصویر سازی تان عین واقع بود
عالیست
خوشحالم رفع کسالت شد و بازگشتید
امیدوارم همیشه شاد و خرم باشید