نگاه سرد

 

نگاهت چنان سرد بود که قندیل بستم

 

رضوان - ح

برگ زرد

 

من برگی زردم

 

که در دستان پاییز سرگردانم

 

گاه روی یک نیمکت چوبی ام

 

یا که زیر پای رهگذری

 

خرد می شوم

 

می شکنم

 

عاقبت گوشه ای

 

از این زمین سرد

 

آرام می گیرم

 

 

رضوان - ح

غرق رویا

 

چنان غرق رویاهایم شدم که سیل مرا با خود برد

 

رضوان - ح

تبسم مهتاب

 

از آسمان شعر تو

به یادگار ستاره ای چیدم

مهتاب تبسمی کرد

جلوه ی دیگری

از شب نمایان شد

 

رضوان - ح